La paciència de Job.

Cada dia m’adono més que vaig massa accelerat. I no m’agrada. La pressa és mala companya i gairebé sempre va acompanyada d’una forta càrrega de pensaments negatius. “Las cosas de palacio van despacio”, diu la dita, i és una gran…

L’autoestima.

 Fa temps que vaig aprendre que, ben sovint, allà on el cos ens fa mal o ens molesta i ens impedeix dur una vida “normal”, no hi ha l’origen d’aquell dolor o molèstia i, lògicament, si no hi ha l’origen, tampoc hi trobarem la…

Diàleg?

 Sona el telèfon, no reconec el número ni sé qui és la persona que ha trucat però ella sí que em deu conèixer perquè diu el meu nom. Al cap d’uns minuts, em pregunta per un tal Enric, li dic que no en conec cap, llavors el relaciona…

La boira i jo.

Com canta Renaud a la cançó que dedica al seu col·lega Manu, trist perquè la seva companya no li fa cas, “on est faits pour vivre en bande … une gonzesse qui s’en va, dix copains qui reviennent” i és que no podem viure bé isolats…

A copiar !!

Des de sempre, ens han ensenyat que cal aprendre, aprendre … però, quan hem après i après, què en fem de tant aprenentatge? Quina utilitat li donem? Hi ha professors que en saben molt i, malgrat això, són mals professors. De què…

Estem ja en temps de temps mort?

Temps era temps, Georges Moustaki ens explicava que “il y avait un jardin …”, Facundo Cabral ens recordava que “Juan Comodoro, buscando agua, encontró petroleo pero se murió de sed … ”, Aznavour cantava que en temps de “la Bohème”,…